Recenzowane opracowanie oparte na solidnej bazie źródłowej oraz dzięki wykorzystaniu licznych dokumentów, opracowań, pamiętników i wspomnień oraz artykułów naukowych ukazuje rzeczywisty, mało znany obraz walki w zakresie dywersji i sabotażu. [?] Cechą charakterystyczną opracowania jest próba obiektywnej oceny stanu przygotowań Polski do zbliżającej się wojny. Do cenniejszych fragmentów opracowania zawierających nowe ustalenia należy zaliczyć te dotyczące rekrutacji i szkolenia organizacji paramilitarnych na Pomorzu Gdańskim czy też organizacji akcji dywersyjno-sabotażowych przeciwko transportowi niemieckiemu lub konsekwencji sabotażu w lotniczych zakładach amunicyjnych. [?] Oddziały konspiracyjne AK wysadzały mosty, wiadukty, linie kolejowe. Dywersanci niszczyli magazyny żywnościowe i artykuły spożywcze. Szeroki zasięg miał sabotaż w zakładach pracy, a także tzw. mały sabotaż, akcje ulotkowe, wysyłanie fikcyjnych listów do Niemców itp. Ataki na niemieckie linie kolejowe miały nie tylko znaczenie strategiczne czy operacyjno-utrudniające walkę na froncie wschodnim, lecz także oddziaływały psychologicznie na społeczeństwo niemieckie, gdy przeprowadzano je na terenie Rzeszy. [?] Wartościowe są też wyniki analiz zawarte w licznych tabelach i zestawieniach, a także załączone kopie wybranych dokumentów. prof. zw. dr hab. Andrzej Pepłoński Wyższa Szkoła Bankowa w Gdańsku (fragment recenzji) Na polskim rynku wydawniczym funkcjonuje niewiele opracowań, które podejmują próby pogłębionej analizy problemów związanych z dywersją i sabotażem w okresie drugiej wojny światowej w poszczególnych regionach Polski. Zadanie to w dużej mierze spełnia recenzowane opracowanie. Jego autorzy pokazali, jak wielowarstwowe są problemy dotyczące organizowania i realizacji zadań związanych z dywersją i sabotażem w warunkach wojennych. Jestem przekonany, że recenzowana praca ze względu na swą wartość merytoryczną będzie inspiracją dla młodych historyków, którzy zamierzają swe zainteresowania skupić na problemach związanych z dywersją i sabotażem w okresie drugiej wojny światowej. prof. dr hab. Wiesław Wróblewski Wyższa Szkoła Oficerska Sił Powietrznych w Dęblinie (fragment recenzji)